Het midden van Noord Amerika
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron en Tineke
20 Mei 2017 | Verenigde Staten, Ohio
Boeren zitten met elkaar te vergaderen. Het is ’s ochtends 07.00 uur. De bekende petten op hun hoofd, te zware lijven gestoken in te wijde spijkerbroeken met bretels. Mac Donalds.
Naar buiten hoef je niet te kijken, want er is niets. Net Colorado uit. Colorado was mooi. Het landschap erg afwisselend. Woestijnen, bergen, luchten. Je raakt niet uitgekeken en…het werd groen. Het klimaat heeft hier zeker mee te maken. We volgen de sterk stromende Coloradorivier. Steeds hoger. Sneeuw. Soms is het alpenachtig, alleen zijn de bergen hier mooier afgerond. We zijn in de Rocky Mountains. Het stijgingspercentage gaat tot over de 3 kilometer. De pieken zijn nog veel hoger. Het skiseizoen is net afgelopen. Het smeltwater van de sneeuw sijpelt tussen onze slippers. Amerika wat ben je mooi! Na de summit gaat het langzamerhand omlaag. Denver doemt op aan de horizon. Denver door. Het gaat gladjes. Nog gladder wordt het als we het zacht glooiende achterland binnen rijden. Achter ons de contouren van de Rocky’s, kleiner wordend tot ze uit het zicht zijn verdwenen. Na een kwartier rijden zegt Tineke met veel ophef: “Er komt weer een bocht in de weg!" De eentonigheid wordt alleen nog onderbroken door geringe verticale verschillen. In de verte grazen de runderen op wat vroeger de prairies waren. Ze zeggen prairies, maar ze zijn het niet meer. Saaier. Geen prairiehondjes en de gedachten gaan uit naar het moment dat de eerste Europeanen dit landschap zagen. Ik weet alleen van bisons en als ik het vraag aan de mensen hier zullen ze het ook niet weten. Nog een puzzel voor later. Ik zie op de kaart dat er een museum is van Kit Carson. Een aanknopingspunt hoe in ieder geval het leven was. Hoe saai een landschap kan zijn. Het heeft voordelen. Ik word geen enkel moment onderbroken achter het stuur van: “Stoppen, kijk eens hoe mooi, ik moet een foto maken!”. We verslinden de gebruikelijke kilometers. De poëzie van een pad en de muziek van een muilezel. De definitie van een industrielandschap. Huizen die vroeger bewoond waren zijn in vervallen staat. Boerderijen zijn er bijna niet. Het landschap hier en daar vol met windmolens. Dorpen, nederzettingen of weet ik veel hoe je ze moet noemen zijn ook saai, kaal, met silo’s en kabels. Industrie van het dorp en van het land. Hier schrijft de mens een stuk geschiedenis. Mac Donalds onderbreekt de saaiheid. De grenzen van het oosten van Colorado worden bereikt. Kansas binnen. Hier en daar verrijzen er mais- en korenvelden. Een volgend stuk van het midden van Amerika. De oostelijk helft van Kansas wordt groener en boomrijker. De stad Kansas ligt zelfs behoorlijk in het groen. Hier stroomt de Missouri. Een campsite van Graham Cave Statepark ligt prachtig in loofbos. We strijken er na een lange dag neer en genieten van de vogels en de rust hier. Op een folder staat dat de geschiedenisboeken van Amerika herschreven moesten worden, want in de grotten zijn bewijzen gevonden van menselijke bewoning van 10.000 jaar en wellicht meer, geleden. Geschiedenis, hoe vaak wordt die niet geweld aan gedaan, door eigen aanmatigende culturele invloeden.
Cijfers van de prairies:
Voor de Europeanen kwamen leefden er op de prairies 40 tot 60 miljoen bisons met een verbazend aantal wapiti’s, reeën en antilopen. Predatie was aanwezig met grizzlybeer, wolf en coyote. De oppervlakte bedroeg naar een ruwe schatting een kwart van het hele huidige USA oppervlakte. Er wordt verschil gemaakt tussen tallgrass prairie en andere prairie. Naar schatting is er nog 1 tot 4 procent echte prairie over. Ik vraag me af hoe ze aan dat aantal komen, als we zeker weten dat de bisons en andere geweidragers samen met hun predatoren er niet meer zijn. Ik ga er vanuit dat de prairies verdwenen zijn. Een ander saillant feit is, dat de prairies zijn ontstaan met de intrede van het Atlanticum na de ijstijd nu ongeveer 10.000 jaar geleden. De prairie was na het Braziliaanse oerwoud het meest veelzijdige ecosysteem ter wereld. Boeren ondervonden dat de prairies rijk waren aan voedingstoffen en ploegden het om. Nu wordt het heel lang stil…..
Op de achtergrond hoor ik het geluid van de snelwegen.
De situatie is duidelijk, de toekomst duidelijk. Laten we met onze kennis er iets van proberen te maken.
-
20 Mei 2017 - 22:21
Chiel Jacobusse:
Ron, je kan mooi schrijven over iets wat heel lelijk is. Met dit landschap ga je mij natuurlijk nooit naar de andere kant van de plas lokken. Los daarvan: het is erg leuk om jullie avonturen te volgen en ik denk dat jullie verhalen ook voor jezelf later een grote meerwaarde geven aan deze reis. Chapeau voor jullie onverdroten voortgang! Hartelijke groet! -
21 Mei 2017 - 00:05
Magda:
Ron, ik wens je veel succes met het maken van de toekomst. Ik lees net dat Trump Saoedi Arabië voor 110 miljard extra wapens levert. Maar goed, ik doe met je mee. -
21 Mei 2017 - 21:19
Petra Sloof:
wat een prachtig reisverslag alweer, ben blij dat ik het allemaal mag lezen, gooeie reis verder , en doe norma de groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley